کهکشان نادری که در نوار کیهانی رمزآلود پیچیده شده
به گزارش ارانیوز، آنچه تا پیش از این به چشم ما یک کهکشان مارپیچی معمولی در نزدیکی کهکشان راه شیری می آمد، حالا از یک شگفتی پنهان خبر می دهد.
غزال زیاری: NGC4632 که حدود 56 میلیون سال نوری از ما دور است، در محاصره حلقه بزرگی از گاز قرار گرفته است و با زاویه ای شیب دار نسبت به صفحه یک کهکشان به دور آن می چرخد. اما چرا تا امروز این پدیده رویت نشده بود؟ چون در بیشتر طیف های الکترومغناطیسی نامرئی بوده و تنها زمانی دیده می گردد که با تلسکوپ های رادیویی به آسمان خیره شویم.
این اکتشاف می تواند NGC 4632 را در دسته ای از کهکشان های بسیار نادر، تحت عنوان کهکشان های حلقه ای قطبی قرار داده و در عین حال نشان می دهد که این دسته کهکشان ها، تا آن مقدار که ما فکر می کردیم نایاب نیستند. به علاوه NGC 4632 حکایت از آن دارد که ما به شیوه اشتباهی به کهکشان ها نگاه می نموده ایم.
کهکشان هایی که نایاب نیستند
ناتان دگ، اخترفیزیکدان دانشگاه کوئینز کانادا گفته: یافته ها نشان می دهد که یک تا سه درصد کهکشان های نزدیک به ما، احتمالا دارای حلقه های قطبی گازی هستند که به مراتب بزرگتر از چیزی است که تلسکوپ های نوری نشان می دادند. کهکشان هایی با حلقه های قطبی، احتمالا بسیار رایج تر و بیشتر از آن چیزی که تا پیش از این تصور می شد، هستند.
او ادامه داد: البته این اولین باری نیست که ستاره شناسان چنین کهکشان هایی با حلقه های قطبی را مشاهده می نمایند ولی NGC 4632 اولین کهکشانی است که با رهیاب آرایه کیلومتر مربعی استرالیا (ASKAP) رویت شده و در نتیجه احتمالا در آینده مشاهدات بیشتری را از آن خواهیم داشت.
کهکشان هایی با حلقه های قطبی
کهکشان هایی با حلقه های قطبی به مراتب زیباتر از چیزی هستند که تصور می کنیم: کهکشان هایی با حلقه ای از گرد و غبار، گاز و ستاره هایی که به دورشان می چرخند و یا نزدیک قطب های آن هستند؛ یعنی دقیقا عمود بر صفحه کهکشانی
آنها بسیار زیبا و دیدنی هستند و با حلقه های زیبا و پرزرق و برقشان، شبیه ایستگاه فضایی فون براون به نظر می رسند. ما نمی دانیم که این کهکشان ها چطور به این شکل درآمده اند ولی در حال حاضر دو نظریه در این باره وجود دارد:
- نشانگر بمب اتم در بدن انسان چیست؟
- پرده از اسرار نقاشی های مصر باستان برداشته شد!
نظریه اول این است که مواد به وسیله فضای بین کهکشانی در امتداد شبکه کیهانی حرکت می نمایند و در مداری دور کهکشان قرار می گیرند و بخشی از آن را تشکیل می دهند و نظریه دوم که بیشتر مورد پذیرش است این است که این حلقه ها از موادی تشکیل شده اند که به صورت گرانشی از کهکشان دیگری که به کهکشان حلقه ای قطبی نزدیک شده و با آن برهم کنش داشته، در اطراف کهکشان حلقه ای قرار گرفته اند.
جالب توجه اینجاست که این کهکشان ها از نوع عدسی شکل و بیضوی اند و حلقه های قطبی دارند. این کهکشان ها، مبهم و بدون ساختارند و برخلاف آنچه در کهکشان هایی مثل کهکشان راه شیری می بینیم، بازوهای مارپیچ تعیینی ندارند.
مشاهدات نوری حکایت از آن دارد که حلقه های قطبی تقریبا 0.5%فضای نزدیک کهکشان های عدسی شکل را در بر می گیرند ولی در کیهان چیزهایی به مراتب بیشتر از آنچه چشم های محدود انسان می بیند، وجود دارند. با این وجود دگ و تیمی از ستاره شناسان بین المللی، لزوما انتظار یک حلقه پنهان قطبی در اطراف کهکشان مارپیچی NGC 4632 را نداشتند.
این مورد در داده های جمع آوری شده در آنالیز WALLABY، که با استفاده از آرایه کیلومترمربعی استرالیایی Pathfinder انجام شد و با نصب یک تلسکوپ رادیویی آرایه ای در صحرای غربی استرالیا، مشاهده شد.
هدف WALLABY این است که صدها هزار کهکشان در آسمان جنوبی را در راستای معین نحوه توزیع گازها مورد آنالیز قرار دهد.
باربل کوریبالسکی، ستاره شناس سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا (CSIRO) در این باره گفت: NGC 4632 یکی از دو کهکشان حلقه ای قطبی است که ما از 600 کهکشانی که در اولین آنالیز کوچکمان مورد نقشه برداری قرار دادیم، شناسایی شده است. با استفاده از ASKAP در سال های آینده امیدواریم تا بتوانیم بیش از 200 هزار کهکشان مملو از هیدروژن را شناسایی نموده و در عین حال چندین کهکشان غیرعادی دیگر مثل کهکشان هایی با حلقه های قطبی را مشاهده کنیم.
بلافاصله نمی توان با مشاهده NGC 4632 دریافت که کهکشان های حلقه قطبی، چطور صاحب حلقه می شوند؛ اما این کهکشان و بعلاوه NGC 6156، دومین کهکشان مارپیچی حلقه ای قطبی که تیم مشاهده نموده، نشان می دهد که ممکن است تعداد زیادی از چنین کهکشان هایی در آنجا وجود داشته باشد که ما هنوز آنها را نیافته ایم.
درعین حال این می تواند نشان دهد که مکانیزم شکل گیری کهکشان های مارپیچی حلقه ای قطبی متفاوت با کهکشان های حلقه ای قطبی قبلی است.
اعضای این تیم امیدوارند در مشاهدات آینده، تعداد بیشتری از این کهکشان های رمزآلود شناسایی شوند؛ باید تعیین گردد که آیا نوع حلقه (گازی یا پر از ستاره) به ساختار کهکشان میزبان مرتبط است یا خیر و در عین حال نگاه دقیق تری به NGC 4632 و NGC6156 انداخته گردد.
محققان در این باره نوشتند: با مشاهدات بیشتر و مدل های پیچیده تری که از این دو کهکشان به دست می آیند، می توان پارامترهای مولد حلقه را محدود کرد. درک اینکه آیا اینها ناشی از فعل و انفعالات هستند یا افزایش اندازه گازها، محدودیت هایی را برای شکل گیری و تکامل کهکشان ها ایجاد می نماید.
منبع: sciencealert
227227
منبع: خبرآنلاین