مجازات توهین و فحاشی

به گزارش ارانیوز، گاهی ممکن است گفتار و رفتار توهین آمیز کسی نسبت به دیگری به گونه ای باشد که به جای آنکه صرفاً موجب تحریف شخصیت و تحقیر او گردد ارتکاب عمل مجرمانه ای را به طور صریح به وی نسبت دهد . این نوع گفتار و رفتار موجب تشدید مجازات مرتکب خواهد شد.

مجازات توهین و فحاشی

در جامعه کنونی که آستانه تحمل مردم پایین آمده و به سرعت عصبانی می شوند، کوچک ترین کلمه ای ممکن است مصداق توهین قلمداد گردد و فرد با استناد به چنین ادعایی بخواهد اعاده حیثیت کند و فرد توهین کننده را مورد پیگرد قانونی و حقوقی قرار دهد. با استناد به مواد قانونی می توان در نظر داشت که شاید بسیاری از رفتارهایی که روزانه رخ می دهد، مصداق توهین محسوب شوند و با آگاهی به مجازات های منظور شده در قانون می توان فرد توهین کننده را مورد پیگرد قانونی قرار داد. در خبرنگاران به آنالیز جرم توهین و فحاشی از منظر قانون مجازات اسلامی پرداخته شده است.

جرم توهین در اصطلاح حقوقی

توهین در معنای خاص آن عبارت است از نسبت دادن مورد اهانت آمیز اعم از دروغ یا راست به دیگران، به هر وسیله و طریقی که ممکن باشد یا انجام دادن هر فعل یا ترک فعل که از نظر عرف و عادت موجب کسر شأن یا تحقیر شدن طرف می گردد.

مجازات توهین در قانون

همانطور که جرائم علیه شرایط جسمانی اشخاص سبب واکنش کسی که مورد ستم و جنایت واقع شده می شوند و نیز جامعه در برابر مجرم دادخواهی می نماید، جرائم علیه اشخاص و شرافت افراد نیز به همین صورت است. این جرائم می تواند آسیب روحی و روانی برای فرد در پی داشته باشد که در بسیاری از موارد مداوا و درمان آن بسیار سخت تر از صدمات و ضررهای اقتصادی و جسمی است.

به موجب قانون، شخص در صورت توهین به افراد از قبیل فحاشی و به کار بردن الفاظ رکیک، به مجازات شلاق تا 74 ضربه یا 50 هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.

فحاشی یک جرم عمدی است و ارتکاب غیرعمد آن در حقوق جزا شناخته شده نیست. یعنی مرتکب باید عمد در ارتکاب رفتار تحقیر آمیز نسبت به دیگری را داشته باشد. در واقع در اینجا به دو مورد می توان اشاره نمود:

1. مرتکب در ارتکاب عمل خود عمد و قصد داشته باشد. یعنی در حالت خواب و هیپنوتیزم و مستی نباشد و کلاً بدون اراده مرتکب صورت نگیرد.

2. مرتکب از ناپسند بودن رفتار خود مطلع گردد. برای مثال بعضی تفاوت های فرهنگی یا زبانی باعث عدم اطلاع و آگاهی وی نباشد.

علنی بودن توهین

جز در مواردی که در قانون به آن ها اشاره شده است، علنی بودن توهین شرط تحقق آن محسوب نمی گردد. در واقع اگر هم کسی در یک مکان خصوصی و بدون حضور شاهد به دیگری توهین کند مرتکب جرم می گردد، حتی حضور شخص مخاطب توهین هم شرط تحقق نیست.

ممکن است شخصی به کسی که در میان جمعی حضور ندارد توهین کند. منظور از حضور، حضور فیزیکی نیست . همین که شخص مخاطب، مثلاً به وسیله تلفن، الفاظ توهین آمیز را می شنود یا به وسیله ارتباط اینترنتی حرکات توهین آمیز را مشاهده کند کفایت می نماید.

برای وقوع جرم توهین احتیاج به عمل خاصی مثلا آزار دادن شخص نیست و به محض اینکه به کسی اهانت گردد جرم توهین اتفاق می افتد. به عبارتی اگر مخاطب روحیه بالایی هم داشته باشد، و حتی اگر عملاً از توهین ناراحت نگردد باز هم مجازات فحاشی، به صرف ناپسند بودن رفتار مرتکب از نظر عرف، محقق شده است.

گاهی ممکن است گفتار و رفتار توهین آمیز کسی نسبت به دیگری به گونه ای باشد که به جای آنکه صرفاً موجب تحریف شخصیت و تحقیر او گردد ارتکاب عمل مجرمانه ای را به طور صریح به وی نسبت دهد. این نوع گفتار و رفتار موجب تشدید مجازات مرتکب خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با مجازات افترا زدن به دیگران مجازات افترا و تهمت را مطالعه کنید.

منبع: پیام دلتا
انتشار: 15 خرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: eranews.ir شناسه مطلب: 631

به "مجازات توهین و فحاشی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مجازات توهین و فحاشی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید