راهکارهای تازه برای جست وجوی آب در بحران بی آبی - ارانیوز

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرنگاران،کشور سنگاپور یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا در زمینه مدیریت آب به شمار می رود و در زمینه استفاده از فناوری ها در مورد مدیریت آب نیز پیشرو است. این کشور هرچند با خشکسال ترین دوره تاریخ خود روبرو است، ولی توانسته از ظرفیت های خود به نحو مناسبی بهره برداری کند. قابل ذکر است که راه های چهارگانه ای برای تامین آب این کشور بنا نهاده شده که یکی از این راه ها شیرین سازی آب دریا، دیگری تبدیل فاضلاب به آب باکیفیت، راه سوم واردات آب از مالزی و راه آخر نیز آب های موجود در آبخوان های این کشور است. نشریهwater and waste water International اخیرا مصاحبه ای با آقای دکتر ویوین بالاکریشنان وزیر محیط زیست و منابع آب سنگاپور انجام داده که متن این مصاحبه در ذیل ذکر شده است. وی 52ساله است و مدرک پزشکی از دانشگاه ملی سنگاپور دارد.

ماه فوریه امسال، خشک ترین ماه در تاریخ سنگاپور از 1869 بود. این وضعیت چه تاثیری بر منابع آب این کشور داشته است؟ آیا دو تاسیسات شیرین سازی آب این کشور با ظرفیت کامل در حال کار هستند؟ آیا در صورت تداوم این وضعیت، در کوتاه مدت احتیاج به ساخت تاسیسات جدید است؟

کشور ما از اواسط ژانویه تا اواسط ماه مارس 2014 کمترین میزان بارش را داشته و ماه فوریه امسال خشک ترین ماه از سال 1869 بوده است. ما برای اطمینان از تامین تقاضای آب کشور، تاسیسات شیرین سازی آب دریا و نیز تاسیسات تبدیل فاضلاب به آب باکیفیت را با ظرفیت کامل آماده بهره برداری نموده و از این دو طریق توانسته ایم حدود نیمی از تقاضا را پاسخ دهیم. البته مخازن مربوط به تاسیسات تبدیل فاضلاب به آب آشامیدنی را در بیشترین سطح خود نگه داشته ایم تا در صورت ادامه خشکسالی جوابگو باشند. باید بگویم سرمایه گذاری های اجرا شده در سنگاپور روی این دو نوع تاسیسات باعث شده است که منابع تامین آب تنوع یابد و امنیت آب کشور ما تقویت گردد. البته گفتنی است که طی دهه گذشته، ظرفیت های جدیدی ایجاد شده است، مثلا حدود شش ماه پیش بود که 70میلیون گالن در روز به ظرفیت های گذشته اضافه شد. در ضمنً در کنار افزایش ظرفیت ها، ما مصرف نمایندگان عمومی، خانگی و تجاری را تشویق می کنیم تا نقش خود را در صرفه جویی در مصرف این ماده باارزش ایفا نمایند. ساکنان بخش های دیگر نیز باید سریعا جلو نشتی ها را گرفته و از شست وشوی خودروها اجتناب ورزیده و از به کارگیری شیلنگ و نازل برای شست وشوهای پرفشار خودداری نموده و برای آبیاری باغچه و چمن و در فواره های آب، از آب های باکیفیت پایین تر استفاده نمایند. البته ما به فکر افزایش ظرفیت واحدهای شیرین سازی آب دریا و تاسیسات تبدیل فاضلاب به آب آشامیدنی در بلندمدت هستیم و برای این منظور مناقصه ای برای ساخت تاسیسات تبدیل فاضلاب به آب باکیفیت مناسب با ظرفیت 50میلیون گالن در روز در منطقه چانگی برگزار نموده ایم که در سال 2016 وارد مدار خواهد شد. برای گسترش تاسیسات شیرین سازی نیز مطالعاتی را در مورد افزایش ظرفیت در کوتاه مدت انجام داده ایم.

همان گونه که گفتید سنگاپور از مالزی آب وارد می نماید. مقدار این واردات چقدر است و آیا برنامه ای برای کاهش این وابستگی وجود دارد؟

مشکل آب از گذشته در سنگاپور وجود داشته است، به خصوص بعد از استقلال ما از مالزی. توافق استقلال سنگاپور از مالزی در تاریخ نهم آگوست 1965 امضا شده و در خود، توافقنامه های 1961 و 1962 در مورد آب را جای داده است. توافق سال 1962 اجازه انتقال روزانه 250میلیون گالن آب را تا سال 2061 می دهد. در ابتدای این توافق، مسائلی از قبیل سیل، آلودگی و غیربهداشتی بودن آب وجود داشت. باید توجه داشت که برای مقابله با فشار ناشی از احتیاج به توسعه اقتصادی، تنها سرمایه گذاری برای زیرساخت های حساس زیست محیطی و آب کارساز است. در سال های اخیر سنگاپور توانسته با متنوع سازی منابع آب، تامین آب خود را به وسیله هر چهار روش یادشده امکان پذیر کند. همان گونه که بیان شد این چهار روش عبارتند از مدیریت آبخوان های داخلی، واردات آب، تصفیه فاضلاب ها برای تامین آب باکیفیت و شیرین سازی آب های شور. معین است که شیرین کردن آب دریا و تصفیه فاضلاب ها تا حد آب شرب، به میزان بارندگی وابسته نیست. در حال حاضر این دومبنع می توانند حدود 55درصد از احتیاج آبی این کشور را تامین نمایند و ما برنامه ریزی نموده ایم که تا سال 2060 این عدد به 80 درصد برسد.

همان گونه که در طرح های بلندمدت اشاره شده است، قرار است که ظرفیت تصفیه فاضلاب ها تا سال 2060 تقریبا سه برابر شده و ظرفیت شیرین سازی آب دریا نیز افزایش محسوسی یابد. لطفا بگویید این عددها چه معنی ای در بخش سرمایه گذاری و تجارت بخش خصوصی خواهد داشت؟

ما سالیان سال است که در زمینه پروژه های زیربنایی و نیز پروژه های فراوری آب، با بخش خصوصی همکاری می کنیم. برخی از بزرگ ترین پروژه های ما، پیمانکار و تامین نمایندگان فناوری های جدید را در خود دارند. بخش خصوصی در دو واحد شیرین سازی آب دریا و دو واحد بازیافت فاضلاب تا حد قابل قبول، به صورت پروژه های طراحی، ساخت، مالکیت و بهره برداری دخیل بوده است. سنگاپور با ایجاد یک دیدگاه یکپارچه در زمینه مدیریت و سرمایه گذاری در فناوری آب، توانسته بر چالش های این موضوعات غلبه نموده و آسیب پذیری این کشور در موضوع آب، به یک سرمایه استراتژیک بدل شده است. با درک این مطلب که تجربه و فناوری بومی برای حل مسائل زیست محیطی و آب از احتیاجهای اساسی به شمار می رود، دولت سنگاپور موضوع آب را در برنامه توسعه ملی این کشور جای داده است. برای این منظور اداره برنامه صنعت آب و محیط زیست در سال 2006 تاسیس شد تا بخش های مربوط به تحقیق و توسعه در این زمینه ها را بهبود بخشیده و صنعت آب و صندلی سنگاپور در بحث تحقیق و توسعه دنیا برای موضوعات مرتبط با آب را نیز ارتقا دهد. در این خصوص بنیاد ملی تحقیقات برای یک دوره 10ساله حدود 470میلیون دلار به سنگاپور اختصاص داده است تا سنگاپور را به مرکز ثقل تکنولوژی های پیشرو در سطح دنیا بدل کند. در حال حاضر در سنگاپور حدود 130شرکت و 26مرکز تحقیقاتی مرتبط با آب وجود دارد. سنگاپور با اختصاص مشوق های اقتصادی، از تشکیل و رشد گروه های مبتکر حمایت می نماید، به طرح های تحقیقاتی پایه و نیز طرح های کاربردی، بودجه هایی اختصاصی می دهد و برنامه ریزی می نماید تا نتایج آنها تجاری سازی گردد. برای جذب محققان جوان نیز بورسیه های دکترا برای کار روی فناوری های جدید آب، اعطا می گردد. علاوه بر حمایت های اقتصادی، سنگاپور به عنوان محملی برای ایده ها و فناوری های نو به شمار می رود. همیشه شرکت های بین المللی از سنگاپور به خاطر در اختیار قراردادن تاسیسات مختلف خود برای انجام آزمایش های مختلف در زمینه محصولات و فناوری ها تقدیر نموده اند. در اینجا همیشه تمایل برای تشریک مساعی در امور تحقیقاتی متصور است و این سهیم شدن، از مرحله امور پایه در آزمایشگاه ها تا انجام تست هایی در مقیاس واقعی را دربرمی گیرد. در حقیقت سنگاپور به دنبال آن است که به وسیله تسهیل در آزمایش ها، فرآیندها، سرویس ها و خدمات، باعث تسریع در رشد اینگونه امور ابتکاری گردد. به علاوه این کشور با ایجاد سیستم ثبت وضبط نتایج، توانسته تکنولوژی های جدید را در بازارهای دنیای قابل رقابت کند. زیرساختمان های ما شامل موارد متعددی از قبیل تصفیه خانه ها، کانال ها، مخازن و تاسیسات حفاظت در مقابل رواناب ها است که می تواند در اختیار مبتکران بخش عمومی و خصوصی قرار گیرد تا آزمایش های خود را عملی نمایند. البته بین المللی شدن نیز یکی از راه چارههای سنگاپور برای تبدیل این کشور به مرکز ثقل دنیای در زمینه فناوری های آب است. سرمایه گذاری های این کشور روی زیرساخت ها باعث شده است شرکت های داخلی جرات یابند که در پروژه ها دخیل شوند و تجربیات مناسبی کسب نمایند که باعث رشد و ارتقای آنان می گردد و امکان ورود آنها به بازارهای دنیای را فراهم می نماید.

پروژه تونل عمیق فاضلاب سنگاپور (DTSS) در ابعاد مشابه پروژه های شهر لندن، ابوظبی و... است. پیشرفت فاز دوم آن چقدر بوده است؟

ما برنامه ریزی فاز دوم این پروژه را انجام داده ایم و ظرف یک ماه آن را به مشاور خواهیم سپرد تا خدمات مهندسی آن را انجام دهد. ما در دهه1990 دریافتیم که پروژه ای با ابعاد DTSS همانند شاهراهی برای مدیریت فاضلاب ها به شمار خواهد رفت و یک راه چاره بلندمدت برای جمع آوری، تصفیه، بازیافت و دفع فاضلاب های این کشور است. در این پروژه از مفهوم کانال فاضلاب رو عمیق برای انتقال ثقلی فاضلاب ها به یک تصفیه خانه مرکزی در ساحل دریا استفاده شده است. در ادامه، این فاضلاب تصفیه شده و تا خلوص بالا، خالص سازی می گردد تا امکان شرب داشته باشد یا اینکه پس از عبور از آبشارها وارد دریا خواهد شد. در فاز اول این پروژه، تونل های SPUR و North و فاضلاب روهای اتصال دهنده و تصفیه خانه چانگی و آبشارها در سال 2008 تکمیل شدند. در سال 2010 یک تصفیه خانه دیگر نیز در بالادست تصفیه خانه چانگی ساخته شد تا باعث تسهیل در بازیافت مقدار زیادی آب گردد. در فاز دوم این تونل عمیق، قسمت غربی سنگاپور یعنی منطقه اقتصادی این کشور و شهر تنگاه (Tengah) را زیر پوشش خواهد برد. زمانی که در سال2020 فاز دوم به اتمام برسد تصفیه خانه های Jurong , Ulu pandan و ایستگاه های کنونی پمپاژ برچیده خواهد شد و زمین آنها برای اموری باارزش تر و بهتر اختصاص خواهد یافت. البته یک تصفیه خانه جدید نیز در کنار تصفیه خانه Tuas ساخته می گردد تا بازیافت آب بهتر انجام گردد. این امور، آزادسازی زمین ها را نیز در پی دارد که برای سنگاپور حیاتی است. تمام این کارها باعث خواهد شد که یک سیستم یکپارچه بازیافت آب متشکل از سه تصفیه خانه مرکزی به وجود آید یعنی تصفیه خانه چانگی در شرق، Kranji در شمال و Tuas در غرب سنگاپور شکل خواهد گرفت.

شما اکتبر گذشته طی مصاحبه ویدیویی در کشور چین، خاطرنشان کردید معین قیمت واقعی برای آب باعث افزایش توجه و صرفه جویی در مصرف خواهد شد. شما چه توصیه ای به سازمان های دخیل در معین قیمت آب دارید تا بتوانند فاصله اقتصادی بین هزینه های فراوری و قیمت های معین شده را پر نمایند؟

با توجه به در مضیقه بودن سنگاپور از لحاظ آب، قیمت آب باید در برگیرنده هزینه های فراوری، تصفیه و انتقال آب و نیز هزینه های شیرین سازی و بازیافت آب از فاضلاب باشد. معین قیمت یکی از ابزارهای اصلی برای مدیریت تقاضای آب است. مهم است که این قیمت به نحوی باشد که مردم دریابند کمبود شدید منابع آب وجود داشته و در نتیجه صرفه جویی نمایند. به علاوه مناسب بودن قیمت باعث خواهد شد که منابع اقتصادی لازم برای سرمایه گذاری بلندمدت روی زیرساخت ها قابل دسترسی باشد. البته ما به جز قیمت گذاری، فعالیت های اجتماعی در زمینه صرفه جویی در آب را نیز تشویق می کنیم.

سنگاپور در سطح دنیا به عنوان یک مرکز ثقل برای امور ابتکاری در زمینه آب مطرح است. شما چگونه در دوره وزارت خود برنامه ریزی نموده اید که این پیشتازی ادامه داشته باشد؟

طی پنج سال گذشته ما تمامی برنامه های مربوط به شیرین سازی، بازیافت و آبخوانداری آب را با موفقیت به اتمام رسانده ایم. بخش تحقیق و توسعه برای تامین پایدار آب در آینده از ضروریات به شمار می رود تا راه های مطمئن و ارزان تر برای فراوری آب در دسترس باشند. تغییر مهمی که طی 10سال گذشته اتفاق افتاده این است که به دلیل پیشرفت سیستم های غشایی، در حال حاضر این برق است که به عنوان عامل محدودنماینده به شمار می رود و نه آب، یعنی شما تا جایی که برق داشته باشید، امکان فراوری آب را نیز خواهید داشت و این از موفقیت های ما به شمار می رود. این تغییر از وابستگی به برق، چالش های جدید را به دنبال خواهد داشت و در آینده باید به فکر مدیریت انرژی و برق بود. یعنی فراوری، قیمت و امنیت انرژی و برق است که باید مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر ما در سنگاپور توجه خود را به کاستن مصرف برق در فرآیند فراوری و تصفیه آب معطوف داشته ایم. این موضوع در برگیرنده پروژه هایی برای شیرین سازی آب دریا به روش الکتروشیمیایی با مصرف برق به میزان نصف مصرف کنونی و استفاده از حرارت مازاد نیروگاه ها برای فراوری آب آشامیدنی از آب دریا خواهد بود. البته ما در بخش تحقیق و توسعه خود به دنبال شبیه سازی و تقلید از فرآیندهای بیولوژیکی اتفاق افتاده در گیاهان (مانند گیاه مانگرو) و جانداران (ماهیان آب های شور) هستیم که می توانند با اندکی انرژی، از آ ب های شور استفاده نمایند. یکی دیگر از این نوع تحقیقات مربوط به پروتئین های تشکیل دهنده غشای سلولی (Aquaporms) است. این پروتئین ها به طور طبیعی وظیفه ورود و خروج آب و جلوگیری از تبادل نمک ها را برعهده دارند. به علاوه سنگاپور دارای نقش کلیدی در ایجاد گفتمان بین سیاستمداران، متخصصان آب و صاحبان صنایع است تا مسائل، چالش ها و راه چاره های آب معین تر گردد. برای این هدف، هفته ای را به نام هفته بین المللی آب سنگاپور نامگذاری نموده است تا سرپرستان هر یک از این گروه ها بتوانند تعامل مثبتی با یکدیگر داشته و در نمایشگاه ها و کنفرانس های مربوط به آب شرکت فعال داشته باشند و از تجربه های بین المللی بهره لازم را ببرند.

منبع: شرق

خبرنگاران: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می گردد.