تراشه های هوشمند مرزهای دنیای ذهنی ما را جابه جا می نمایند - ارانیوز

ماه گذشته نیز ایلان ماسک بنیانگذار شرکت های تسلا و اسپیس اکس با معرفی استارتاپ جدید خود موسوم به نورالینک شرح داد در این مرکز طرح هایی را پیش می برد تا به موجب آن در آینده نه چندان دور تراشه های رایانه ای را در مغز انسان جاسازی کند و فناوری های مختلف مرتبط با مغز انسان را پیش ببرد ولی محققان گروه مهندسی پزشکی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسان امریکا این هفته گزارشی را منتشر کردند که نتایج حاصل از مطالعات جدید آنها نشان می دهد که پیشرفت علم در این جهت می تواند معایب فراوانی را هم به همراه داشته باشد. در این گزارش اعلام شده است حتی اگر از رابط های مغزی-رایانه ای (BCI) غیرتهاجمی در بدن انسان استفاده گردد، این اتفاق می تواند عوارضی نظیر اعمال رفتارهای غیرارادی را در بدن انسان به همراه داشته باشد و اتفاقات عجیبی را در ذهن ما رقم بزند که تا امروز از آنها بی خبر بودیم.

یک مغز کامپیوتری

مغز انسان به طرز شگفت انگیزی با اتفاقات پیرامون سازگار است و به عنوان مثال ضربان قلب را تنظیم می نماید، باعث می گردد انسان خواب ببیند، موسیقی که فرد دهه ها پیش فقط چند نت از آن را شنیده بود به خاطر بیاورد یا یک زبان جدید را برای گفت وگو انتخاب کند و به عبارت دیگر مغز مدیریت همه اتفاقات زندگی ما را در دست می گیرد. مغز قادر است تمامی این اتفاقات را براحتی انجام دهد، زیرا جهتهایی در آن وجود دارد که برای دستیابی به مهارت های جدید یا پاسخ دادن به اتفاقات پیرامون از آن استفاده می گردد. این فرآیند که از آن به عنوان سیستم انعطاف پذیر عصبی یاد می گردد روشی برای همگام سازی با تغییرات دنیای خارجی است و در این میان دانشمندان می کوشند در آینده نزدیک مغز انسان را با یک چالش جدید روبرو نمایند: اتصال به کامپیوتر به وسیله رابط مغزی-رایانه ای (BCI). این تحول همان اتفاقی است که باعث می گردد نگرش ما به دنیای پیرامون عوض گردد، مشاهده ما از بدن خود به شکل دیگری صورت گیرد و حتی سرعت تغییرات در دنیای پیرامون ما به گونه دیگر انجام گردد.

جاستین سانچز، مدیرمؤسسه حافظه باتل روز گذشته در این خصوص گفت: بین ابزارهای موبایلی که در دستان انسان قرار می گیرد و تراشه ای که در مغز او کاشته می گردد تفاوت محسوس وجود دارد. تراشه های مغزی به صورت مستقیم با اعصاب انسان در تماس هستند و نحوه تعامل انسان با دنیای پیرامون را به طور کامل عوض می نماید. این تراشه ها موجب می شوند میزان انطباق یا انعطاف پذیری نورون های مغزی هنگام تعامل با محیط پیرامون به طور کامل عوض گردد و خاصیت انعطاف پذیری مغز موجب می گردد که تراشه هوشمند طیف گسترده ای از تغییرات جدید را بپذیرد. در این میان محققان گروه مهندسی پزشکی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسان با یک مطالعه جدید به این نتیجه رسیدند که حتی استفاده از رابط های غیرتهاجمی مغزی-رایانه ای می تواند در کوتاه مدت انعطاف پذیری مغز را به میزان قابل ملاحظه افزایش دهد و در نهایت باعث گردد در ذهن ما اتفاقاتی صورت گیرد که تا به امروز آن را تجربه ننموده ایم. مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که می تواند بافت های آسیب دیده خود را بازسازی کند و تراشه های هوشمند باعث می شوند در بیماران مبتلا به اختلالات مغزی، این فرآیند بازسازی با سرعت بالاتر انجام گردد. جاستین ویلیامز، مدیر گروه مهندسی پزشکی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسان نیز در این باره گفت: بیماران می توانند از این رابط های هوشمند برای بازسازی آسیب های ناشی از سکته های مغزی استفاده نمایند. این تراشه ها روش های جدید برای ساخت دوباره نورون های از دست رفته را ارائه می نمایند. ایده اصلی این است که با استفاده از رابط های هوشمند BCI ارتباط سریع تر بین بافت های مغز برقرار کنیم و اختلالات مغزی را از بین ببریم.

کنترل از راه دور

تراشه های هوشمندی که قرار است در آینده نه چندان دور در مغز انسان کاشته شوند، کنترل ذهن را در دست می گیرند و این اتفاق می تواند انسان را وارد دنیای جدیدی کند که تا امروز فقط در فیلم های علمی-تخیلی مشاهده می شد. تا به امروز در این زمینه گام های فراوانی برداشته شده است و در همین ارتباط مرکز DARPA با سرمایه گذاری های گسترده در این زمینه رابط های مغزی-رایانه ای ویژه ای را برای سربازان طراحی نموده است که به آنها امکان می دهد از راه دور و با نیروی ذهن بتوانند کنترل روبات های مستقر شده در خط مقدم را در اختیار بگیرند. این سیستم به گونه ای عمل می نماید که نیروی نظامی می تواند با یاری نیروی ذهن خود به روبات فرمان پیشروی دهد یا از او بخواهد که به سمت نیروهای دشمن شلیک کند. سانچز معتقد است که رایانه ها می توانند بسیار سریع تر از سیستم بیولوژیکی اعصاب سیگنال ها را پردازش نمایند و آنها را در مقیاس وسیع تر به کار گیرند. ترکیب سیستم پردازش بیولوژیکی و رایانه ای در نهایت باعث می گردد تا انسان به یاری نیروی ذهن بتواند اتفاقات متفاوتی را رقم بزند.

او شرح داد: این مسأله جنبه جالبی از چگونگی انطباق مغز انسان با شرایط پیرامون را نشان می دهد. ما از نظر سرعت پایه سیستم عصبی خود در درک و تعامل با دنیا پیرامون محدود هستیم. در این میان اگر ابزاری در نظر گرفته گردد که سرعت پردازش بالاتری داشته باشد، مغز انسان می تواند خود را با آن سازگار کند و این همان اتفاقی است که شاید به خلق ابَرانسان ها بینجامد. این مسأله شاید برای شما عجیب به نظر برسد یا توانایی های مغز را برای کنار آمدن با ورودی های سریع تر اعصاب زیر سؤال ببرد. اینکه فناوری چگونه می تواند توانایی های بدن انسان را ارتقا دهد از مهم ترین سؤالاتی است که طی دهه های گذشته ذهن همگان را به خود مشغول نموده است. دانشمندان برای پاسخ به این سؤال هم اکنون مطالعات گسترده خود را پیش می برند. رابط های مغزی-رایانه ای ابزاری را در اختیار ما می گذارند که به یاری آنها کارهایی را که تا به امروز هیچ دانشی برای انجام آنها نداشتیم بدون هرگونه آموزش به بهترین نحو انجام می دهیم. سیستم هایی که برای رسیدن به نتیجه به نیروی عضلانی احتیاج ندارند و اطلاعاتی که به صورت مستقیم و بدون احتیاج به چشم و گوش و... وارد مغز انسان می شوند، می توانند به وسیله این رابط های هوشمند به بهترین نحو عمل نمایند.

ویلیامز در این مورد شرح داد: نکته منحصر به فردی که در خصوص رابط های مغزی-رایانه ای وجود دارد این است که این تراشه های هوشمند مغز را با نوع جدیدی از خروجی داده ها که از سیگنال های مغزی فراوری می گردد، سازگار می نمایند. بر این اساس شما می توانید به جای حرکت عضلات به صورت مستقیم به بخش های ویژه مغز دسترسی داشته باشید، فعالیت آن را به روش های مختلف مدیریت کنید و در نهایت بدون درگیری عضلات بدن خود بعضی کارها را براحتی انجام دهید. تا آنجا که ما متوجه شدیم، بخش های مجزای مغز برای کنترل هر یک از عضلات مورد استفاده قرار می گیرند و ما می خواهیم این وظیفه را به تراشه های هوشمند واگذار کنیم. ولی سؤال اساسی که در این زمینه مطرح می گردد این است که محدوده مغز برای یادگیری و تطابق با سیستم های هوشمند تا چه اندازه است و این فعالیت های جدید که تا به امروز برای مغز تعریف نشده بود تا چه اندازه می تواند به یاری تراشه های مغزی رایانه ای بدرستی انجام گردد؟ پاسخ دانشمندان تا امروز این است که مغز انسان تا امروز به نوعی همه فعالیت های مورد احتیاج انسان را انجام داده است و ظرفیت قابل ملاحظه مغز این امکان را ایجاد می نماید که در آینده به یاری سیستم های هوشمند بتوانیم فعالیت بیشتری با آن انجام دهیم.

از آن موقع که انسان به فکر اختراع چرخ افتاد تا امروز که به پیشرفته ترین سیستم های سفر به کرات دیگر فکر می نماید، مغز انسان همیشه خود را با اتفاقات پیرامون سازگار نموده است. دانشمندان مطمئن هستند که مغز انسان با هر اتفاق جدید دیگری هم سازگار می گردد و باید منتظر ماند و دید این تراشه های جدید چگونه نحوه تعامل ما با دنیای پیرامون را عوض می نمایند.