کجا گوزن شمالی ببنیم؟ - ارانیوز

گوزن شمالی یکی از اعضای خانواده گوزن ها است و در کنار گوزن و گوزن سفید در یک خانواده قرار می گیرد. همانند سایر اعضای این خانواده، گوزن شمالی هم پاها و سُم های بلند و شاخ های قوی و بلندی دارد. گوزن شمالی بسته به منطقه ای که در آن زندگی می نماید نام های مختلفی دارد! به عنوان مثال این حیوانات را در اروپا Reindeer صدا می زنند اما در برخی نقاط دیگر به این حیوانات Caribou می گویند. گوزن های شمالی اهلی می شوند و در کل دو نوع وحشی و اهلی این حیوانات وجود دارد و گاهی اوقات ممکن است بسته به اهلی یا وحشی بودنشان هم نام های گوناگونی به خود بگیرند.

برخی از محققان بر این باورند که گوزن های شمالی از جمله اولین جانورانی هستند که اهلی شده اند و مردم بومی همواره از این جانور برای تامین غذا، لباس و تامین عناصر طبیعی مورد احتیاج برای ساخت خانه و پناهگاه استفاده می کردند. این حیوانات از نظر وزن و جثه با هم تفاوت دارند و معمولا نرها بزرگ تر و سنگین تر از ماده ها هستند. قد نرها از زمین تا سر شانه ها حدودا بین 70 تا 135 سانتی متر است و وزن آن ها از 65 تا 240 کیلوگرم متغیر است. گوزن شمالی تنها عضو از خانواده گوزن ها است که هم جنس نر و هم جنس ماده شاخ دارند! شاخ این جانوران سالانه می افتد و شاخ جدیدی در می آید. شاخ جنس نر بلندتر و سنگین تر است. طول شاخ گوزن های شمالی نر حدود 130 سانتی متر است.

گوزن های شمالی گیاهخوار هستند و تنها از گیاهان تغذیه می نمایند. غذای اصلی این جانوران شامل برگ درختان، علف، خزه و قارچ می گردد. به طور میانه یک گوزن شمالی بالغ روزانه بین 4 تا 8 کیلوگرم غذا می خورد. در طول فصل زمستان، گوزن شمالی مجبور است برای یافتن غذا زمین را حفر کند. این جانور از شاخ های قدرتمند خود برای این کار استفاده می نماید و در طی فصول سرد بیشتر از خزه ها تغذیه می نماید. گوزن های شمالی بسیار اجتماعی هستند. این حیوانات گروهی زندگی می نمایند و با یکدیگر سفر می نمایند، غذا می خورند و استراحت می نمایند. تعداد اعضای گوزن های شمالی در یک گله از 10 عدد آغاز می گردد و تا صدها عدد هم می رسد! تا کنون مشاهده شده است که گروه های بسیار بزرگ گوزن های شمالی (که تعدادشان به هزاران عدد می رسید) مسافت های بسیار طولانی را در طول فصل بهار به صورت گروهی طی نموده اند.

گوزن های شمالی از نظر شرایط بقا از سوی IUCN در دسته آسیب پذیر قرار گرفته اند. طبق گزارشات، جمعیت گوزن های شمالی در طی دو دهه اخیر حدود چهل درصد کاهش یافته و این روند در حال ادامه یافتن است. اگر شرایط بقای گوزن های شمالی به همین شکل ادامه پیدا کند و به آن ها رسیدگی نگردد، به زودی نام این جانور را در دسته حیوانات در خطر انقراض خواهیم دید. در خصوص گوزن های شمالی حقایق جالبی مطرح است. به عنوان مثال سورتمه بابانوئل به وسیله گوزن های شمالی کشیده می گردد. همان طور که پیش تر گفته شد، شاخ گوزن ها سالی یک بار می افتد. شاخ گوزن های نر در ماه نوامبر می افتد اما شاخ گوزن های شمالی ماده دیرتر خواهد افتاد و از آنجایی که بابانوئل در 24 ماه دسامبر می آید و گوزن های سورتمه اش همگی شاخ دارند می توان نتیجه گرفت که گوزن های بابانوئل همگی ماده هستند.

سیستم بدنی گوزن های شمالی برای هوای سرد ساخته شده است. بینی گوزن های شمالی، هوا را قبل از اینکه وارد شش ها بگردد گرم می نماید. سایر بخش های بدن همگی با خز بسیار متراکم و گرمی پوشیده شده است و در کل بدن این جانور همواره گرم باقی خواهد ماند و در منطقه ها سردسیر با مشکل خاصی روبرو نخواهد شد. گوزن های شمالی سریع هستند و می توانند با سرعت 80 کیلومتر در ساعت بدوند.

گوزن های شمالی عمدتا در منطقه ها و کشورهایی همانند آلاسکا، کانادا، گرینلند، بخش هایی از اروپای شمالی و شمال آسیا در تندراها، منطقه ها کوهستانی و جنگلی یافت می شوند. منطقه ها زندگی گوزن های شمالی نسبتا وسیع است و به طور کلی این جانوران در نقاط سردسیر یافت می شوند و زندگی می نمایند.

نظر شما در خصوص گوزن های شمالی چیست؟ آیا مایل به تماشا این جانور از نزدیک هستید؟ نظرات خود را با خبرنگاران در میان بگذارید.