چرا از ارتباط صمیمی با دیگران می ترسیم؟
به گزارش ارانیوز، تا به حال با کسی رابطه داشته اید که گاهی با شما مهربان و خوش برخورد بوده باشد و گاهی خودش را از شما دور کرده باشد؟
تا به امروز پیش آمده احساس کنید ترسی نهفته شما را از ایجاد رابطه با دیگران دور می کند؟ یعنی برخلاف خواسته تان و انگار که نیرویی مخفی شما را مجبور به این کار کند؟ اگر پاسخ شما به این پرسش ها مثبت است. در این مطلب از خبرنگاران درباره اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه صحبت کرده ایم.
اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه چیست؟
اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین با الگوی طولانی مدت پرهیز از موقعیت های اجتماعی شناخته می شود. به زبان ساده تر یعنی فرد از جمع پرهیز می کند و می ترسد که رابطه خود را عمیق تر کند.
علائم این اختلال خیلی شبیه نشانه های خجالتی بودن و اضطراب اجتماعی هستند برای همین خیلی وقت ها این 3 مورد را با هم اشتباه می گیرند در حالی که تفاوت هایی بینشان وجود دارد.
نشانه های اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه
بر اساس راهنمای بالینی تشخیص اختلالات روان، این اختلال با نشانه های زیر همراه است:
- پرهیز از شغل هایی که نیازمند ارتباط فراوان با دیگران هستند
- بی تمایلی به برقراری رابطه با دیگران مگر زمانی که از علاقه قلبی آن ها مطمئن شود
- اجتناب از روابط نزدیک عاطفی به دلیل ترس از مسخره و شرمنده شدن
- دغدغه نقد یا پس زده شدن در موقعیت های اجتماعی مختلف
- بی منطق و غیرجذاب پنداشتن خود
- اجتناب از امتحان کردن کارها یا فعالیت های تازه
هرچند این نشانه ها گسترده تر از حوزه روابط عاطفی هستند، می توان از همین نشانه ها به رفتار خاصی پی برد که افراد دچار این اختلال در رابطه می کنند. از دید کسانی که با افراد مبتلا رابطه دارند، نشانه های این اختلال گیج کننده است. مثلا شاید شما او را فردی مهربان و سخاوتمند ببینید، اما از اینکه چرا اغلب نمی تواند این ویژگی ها را نشان بدهد تعجب کنید. شاید او با شما بسیار صمیمی باشد، اما رفتار گرم و مناسبی با دیگر عزیزانتان نداشته باشد.
توصیه هایی برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی
کمک گرفتن و سراغ درمان رفتن برای شما سخت است. می دانید درمانگر می تواند به شما کمک کند اما همان ترس های همیشگی از قضاوت شدن می تواند بر نیاز شما به درمان غلبه کند.
توصیه هایی برای کنارآمدن با شخصیت اجتنابی در رابطه
زندگی کردن با شخصیت اجتنابی راحت نیست. این اختلال زندگی رومزه شما و شریک زندگی تان را دچار مشکلاتی می کند. آثار منفی این اختلال حتی می تواند بر زندگی زناشویی شما نیز تاثیر بگذارد.
به تجربه های او اعتبار ببخشید
بهترین کاری که از دست تان برمی آید اعتباربخشی است. شریک زندگی شما باید بداند که تجربه و شرایط او را درک کرده اید. باید بداند که ترس های او را درک می کنید و آن ها را واقعی می دانید. برای اینکه شناخت بهتری از خود و دیگران داشته باشید به مطلب چرا برخی افراد وسواسی می شوند؟ سر بزنید.
صبور باشید
اغلب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ارتباط زیادی با دیگران ندارند. به ندرت پیش می آید چنین شخصی دوستان و آشنایان زیادی داشته باشد. بهترین روش صبوری است. انتظارات خود را پایین بیاورید. بزرگ ترکردن دایره نزدیکان شخصیت اجتنابی کاری تدریجی است. باید شرایط را برای والدین، دوستان و سایرین توضیح دهید و از آن ها بخواهید شرایط را درک و انتظاراتشان را تعدیل کنند.
پیشرفت های کوچک را تشویق کنید
برای کسی که درگیر اختلال شخصیت اجتنابی است، کوچک ترین دستاوردها نیز مهم هستند. برخی از پیش پاافتاده ترین کارها که دیگران به راحتی انجام می دهند، برای این گروه سخت و پرخطر به نظر می رسند. پس لازم است شما هم از دید او به این موفقیت ها نگاه کنید.
در برنامه درمانی همراه آن ها باشید
برای شخصیت اجتنابی گفتن اسرار به روان درمانگر کار سختی است. حضور شما می تواند مایه دلگرمی و اطمینان خاطرش باشد. حمایت عاطفی شما بسیار مهم است. همچنین ارتباط شما با تیم درمانگر نیز برای دریافت آخرین توصیه ها و اطلاع از فرایند درمان اهمیت دارد.
پیشنهاد مطالعه: مطلب این کارها اعتماد به نفس شما را شکوفا می کند را بخوانید.
منبع: پیام دلتا