گزارش رسانه قطری، امارات چگونه اهداف نظامی و سیاسی خود را پیش می برد؟ - ارانیوز

همراه ما باشید و با تور قطر از مروارید خلیج فارس دیدن کنید و زیبایی های شهر دوحه را در خاطراتتان ثبت کنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، سایت الخلیج آنلاین در گزارشی به آنالیز شیوه امارات برای گسترش نفوذ و دخالت های نظامی، سیاسی و امنیتی خود در آسیا و آفریقا پرداخت و نوشت: اهدای یاری های انسانی به پوششی برای امارات در راستای گسترش نفوذ نظامی خودش در مناطق مختلف آسیا و آفریقا تبدیل شده است. این کشور با سوء استفاده از مقوله یاری های انسانی کوشش می نماید که گاهی از آن به عنوان اهرمی برای تقویت سیاست خارجی خود با اعمال زور و گاهی هم سیطره بر یکی از مهمترین تنگه های راهبردی دنیا بهره ببرد.

امارات برای این اقدامات خود سخاوتمندانه خرج می نماید که شاید تنها جاه طلبی محمد بن زاید ولیعهد به عنوان حکمران واقعی امارات برای افزایش قدرت و سیطره خود، این امر را توجیه کند. امارات در کوشش برای سیطره و کنترل دهها بندر و حضور در سواحل بسیاری از کشورهای دنیا به ویژه در قاره آفریقا است که اساسا ابوظبی پایگاه های نظامی در کشورهای جیبوتی و اریتره در این قاره دارد. علاوه بر این، امارات به وسیله حمایت از شبه نظامیان خلیفه حفتر ژنرال بازنشسته ارتش لیبی در این کشور حضور نظامی دارد.

کوشش های بی وقفه مسئولان اماراتی برای بلعیدن مبانی قدرت و ارکان توسعه چندین کشور با بستن سریع قراداد با رژیم های آنها آشکار شده است. آخرین مورد، موریتانی است که ابوظبی اخیرا روابط خود با حکومت این کشور را تقویت نموده است.

یاری ها یا پایگاهی نظامی در موریتانی؟

در اواخر ژانویه سال 2020 میلادی، رسانه های موریتانی نوشتند که امارات تصمیم گرفته است تا با پشتیبانی مالی از پروژه توسعه یک فرودگاه نظامی در شمال این کشور، پایگاهی نظامی احداث کند.

یک هیئت نظامی اماراتی برای آنالیز پروژه توسعه فرودگاه نظامی در شمال موریتانی در 25 ماه ژانویه گذشته سفری به این کشور داشت. این فرودگاه در منطقه ای راهبردی در نزدیک مرز بین موریتانی و مالی از یک سو و بین موریتانی و الجزایر از سوی دیگر واقع شده است.

اما در سی ام ژانویه گذشته، موریتانی وجود یک پایگاه نظامی امارات در خاک خود را تکذیب کرد و گفت که این خبرها صرفا شایعه است.

در دوم فوریه جاری، امارات تخصیص دو میلیارد دلار برای اجرای پروژه های سرمایه گذاری و توسعه و اعطای وام با شرایط آسان به موریتانی را گفت. این اقدام بعد از ملاقات بن زاید با محمد ولد الشخ الغزوانی رئیس جمهور موریتانی صورت گرفت که از ابوظبی دیدن کرد.

موریتانی.. هدف گذشته!

همکاری نظامی دوجانبه بین موریتانی و امارات از زمانی توسعه یافت که موریتانی در کنار ابوظبی و ریاض در تجاوز نظامی علیه یمن نهاده شد و روابط خود با قطر را در سال 2017 میلادی قطع کرد.

امارات چند ماه پیش یک هواپیمای نظامی چند منظوره شناسایی هوایی، هلی برن و انتقال نیرو و تجهیزات را به ارتش موریتانی اهدا کرد و دانشکده دفاع در شهر نواکشوت پایتخت موریتانی با نام دانشکده محمد بن زاید افتتاح شد.

در اواخر سال 2018 میلادی، دولت موریتانی در نشستی فوق العاده مقرر کرد که فرودگاه بین المللی ام التونسی به شرکت اماراتی Afro Port تحویل داده گردد. این شرکت زیرمجموعه شرکت مطارات ابوظبی است و برای اداره فرودگاه نواکشوت تاسیس شده است.

قرارداد به شرکت مطارات ابوظبی حق بهره برداری از فرودگاه بین المللی نواکشوت را همراه با امتیازات ناشی از آن به مدت 25 سال می دهد. در مقابل، موریتانی فقط به میزان 5 درصد از همه خدمات شرکت اماراتی بهره خواهد برد.

یاریهای عظیم برای چه کسی خرج شد؟

در اواخر دسامبر 2019 میلادی، امارات گفت: ارزش یاری های خارجی این کشور از سقف 28.5 میلیارد درهم (7.79 میلیارد دلار) در سال 2018 میلادی فراتر رفته است و این یاری ها شامل حال 42 کشور دنیا شده است.

اما مرکز مطالعات و اطلاع رسانی امارات (ایماسک) در بیانیه ای گفته است که هزینه این مبالغ گزاف سوالاتی را درباره واقعیت یاری های امارات و جنبه های هزینه شدن آن و طرف هایی که از این یاری ها بهره برده اند، ایجاد می نماید.

این مرکز به اتهامات پیاپی به امارات درخصوص بهره برداری از این پول ها برای خریداری افراد و نفوذ سیاسی و حمایت از شخصیت ها و شبه نظامیان همراه با سیاست های ابوظبی و بهبود وجهه امارات درسایه افزایش اتهامات وارده به این کشور درخصوص نقض قوانین در عرصه های درگیری در منطقه اشاره نموده است.

این مرکز اضافه نمود: اما در پس دستان بخشنده امارات در خارج و عکس دریافت ها و لبخند زدنها و پول پخش کردن در اینجا و آنجا، منافع و نفوذ و دخالت در امور داخلی دیگران نهفته است که شاید جاسوس های اماراتی در پوشش جمعیت هلال احمر و نهادهای امدادرسان بخشی نه چندان پیچیده ای از آن را برملا می نمایند

یاری ها.. قدرت نرم

محمد علوش تحلیلگر سیاسی عرب می گوید: آنچه از آن به یاری های مالی یاد می گردد، یکی از اهرم های قدرت نرم کشورهای ثروتمند نظیر امارات برای خریداری وفاداری کشورها و دولت ها است.

وی در گفت وگو با سایت الخلیج آنلاین اضافه نمود: این یاری ها مشوقی برای کشورهای فقیر است. من آن را یاری مالی نمی گویم، زیرا در روابط بین کشورها، چیز بلاعوضی وجود ندارد. چه برسد به اینکه ما با این رقابت منطقه ای و بین المللی بر سر منطقه ای روبرو هستیم که احتیاج ضروری به پول دارد.

علوش گفت: شمال آفریقا و منطقه شاخ آفریقا از سالها پیش شاهد رقابت شدید منطقه ای بین چندین طرف است. امارات در ائتلاف با مصر و عربستان و بعضی کشورهای اروپایی در این مناطق در برابر ائتلاف دیگر به رهبری ترکیه و مشارکت بعضی کشورهای منطقه ای نظیر قطر واقع شده است. این شرایط توجه و اهتمام شاخص امارات به شمال آفریقا را تفسیر می نماید.

وی اضافه نمود: به عنوان مثال، لیبی در حال حاضر عرصه درگیری نیابتی این دو محور است. این شرایط درباره سومالی نیز صدق می نماید؛ هرچند دستکم در ظاهر شدت این درگیری در آنجا کمتر است. درحال حاضر موریتانی دارد به فهرست این کشورها اضافه نموده می گردد.

علوش معتقد است: موقعیت جغرافیایی کشورهای نظیر موریتانی یا لیبی که شاهد چنین رقابت خارجی بر سر آنها هستیم، از اهمیت نظامی برای طرف های رقیب برخوردار است.

وی اضافه نمود: به همین دلیل است که ما از مدتی پیش خبر احداث پایگاه های نظامی در این کشورها را می شنویم. این همان هزینه به اصطلاح یاری های نظامی است.اماراتی ها توانمندی مالی دارند و از این رو، از این قدرت برای خدمت به سیاست های خارجی خود بهره برداری می نمایند. آنها برای کسب بیشترین نفوذ، با سخاوتمندی تمام خرج می نماید.

بهره برداری از کشورهای شنماینده

امارات از جانب چند طرف با اتهام بهره برداری از یاری های انسانی برای رسیدن به اهداف و مقاصد سیاسی روبرو است. ابوظبی از جمله از جانب طرف های یمنی متهم است که از یاری های انسانی - از جمله یاری به مناطق تحت کنترل شبه نظامیان هوادار خودش در جنوب یمن و به ویژه در شهر عدن و سقطری - در چارچوب سیاست خرید نفوذ سیاسی و نظامی بهره برداری می نماید.

بهره برداری امارات از امدادرسانی در جابجایی نظامی این کشور نمایان شده است، زیرا امارات بعد از اعلام عقب نشینی نظامی خود از چند شهر یمن در اکتبر گذشته، فعالیت دفاتر جمعیت هلال احمر خود در یمن را به حالت تعلیق درآورده و به کارکنان آنها گفت که به فعالیت خود در آنجا سرانجام دهند.

محمد المخلافی پژوهشگر روابط بین الملل گفت: آنچه تسهیل حضور نظامی گسترده امارات در این منطقه را تسهیل بخشیده است، وجود کمربندی از کشورهای شنماینده و رژیم های سیاسی بی ثبات است.

وی معتقد است: امارات امروز در این کشورها از جمله یمن نفوذ مهمی را برای خود می بیند؛ به ویژه در سایه رقابت ژئوپلتیک پیچیده ابوظبی با گروهی از بازیگران منطقه ای.

المخلافی اشاره نمود: امارات در طول چهار سال گذشته پایگاهها و تاسیسات نظامی زیادی را از شهر عدن و سقطری و میون در یمن گرفته تا عصب در اریتره و بربره و بوصاصو در سومالی گسترده است و چه بسا این شرایط به سایر کشورها در آفریقا نیز کشیده گردد؛ آنطور که اخیرا در قبال لیبی و موریتانی شاهد آن بوده ایم.

وی در سرانجام گفت: یاری های امارات یک دروغ گویی در برابر انظار دنیایان است. مثلا در یمن، جمعیت هلال احمر امارات عملا هیچ کار قابل ذکری ننموده بلکه این میلیاردها دلار پول را خرج مسلح کردن شبه نظامیان خود برای کودتا علیه دولت عبدربه منصور هادی (رئیس جمهور مستعفی و فراری یمن) نموده است، اما با این حال، جلوی چشم دنیایان فخر فروشی می نماید که به یمنی ها یاری نموده است.